Opowieść o pewnej kobiecie

Pewnego razu...

  Długo ponad dekadę temu, była sobie komórka. Żyła z milionem innych komórek. Jednak pewnego dnia, okazała się najsilniejszą z całego miliona.

   Parę dni później, pewna kobieta, która żyła w wielkim smutku, dowiedziała się, że to właśnie w jej brzuchu komórka uznała, że jest jej najwygodniej. Kobieta porzuciła więc wszystkie swoje smutki, które siedziały jej w głowie. Postanowiła jak najlepiej zadbać o komórkę.

   Pielęgnowała ją jak rolnik swoje plony. Dawała jej możliwości rozwijania się, głaskała się po brzuchu, czasami do niej mówiła. Komórka w zamian dawała jej siły do życia.

   Z biegiem czasu, komórka rosła, przybierając kształty na podobieństwo główki, rączek i ogonka. Wraz z wzrostem komórki, rósł brzuch kobiety, a z tym łączyły się różne wahania nastroju. Od euforii po stan ogromnego przybicia. Mimo tego, kobieta dalej dbała o swoją komórkę i pilnowała aby nic się jej nie stało, aby była bezpieczna.

   Kilka miesięcy później chodziła z bardzo pokaźnym brzuchem, a komórka zmieniła się w małego człowieka, którego aktualne miejsce zamieszkania było w drugim człowieku, pod sercem. Człowieka, który był zależny od innego, mierzącego metr pięćdziesiąt osiem.

   Kobieta nie wywaliła go ze swojego ciała, nie oddala komuś za nic. Pokochała go po prostu za takie jakie miało być. Ze wszystkimi zaletami, jak i wadami, z którymi miało powitać ten świat. Z wzlotami i upadkami, które miały nadejść...

I co dalej...

   Mała kobieta, z wielkim sercem, która podjęła się najtrudniejszego zawodu na świecie. Zawodu, z którego nie przechodzi się na emeryturę, na którym nie ma zwolnień lekarskich. Zawodu, z którego czasem nie ma dużych zysków.

   W dniu dzisiejszym, ta sama kobieta obchodzi swoje urodziny. Które? Mówią, że kobiety się o wiek nie pyta. Jednak Norman Reedus jest... po prostu  ͡° ͜ʖ ͡°), a ma tylko o 8 dni dłuższe życie od niej.

   Dziękuje Ci, Mamo, za podjęcie się tego zawodu, za to, że mnie, jako nieporadną komórkę po prostu pokochałaś i chciałabym abyś urodzin obchodziła jeszcze tysiące!

Kocham mocno,

komórka, która nazwałaś Asia.