"A się najebałam!"

"Oj, działo się. Połowy nie pamiętam. Wóda lała się litrami. Urżnęłam się jak świnia. I to jaka pojemna świnia! Przeturlałam się w rowie, puściłam pawia pod siebie. W sumie więcej nie pamiętam. Ale super, co nie?!"

''Dlaczego pijemy? Bo jesteśmy młodzi, bo korzystamy z życia, bo jest okazja, bo mama nie patrzy, bo to jest super, bo tak.''

Nie mnie ingerować, kto co i z kim wlewa sobie do ust. Niech leje, niech polewa, niech się utopi w tej swojej flaszce, której data ważności jest starsza, niż osobnik ją chlejący. Lecz, gdy zawzięcie próbuje mi się zademonstrować swoją wyższość nade mną w postaci procentów, gdy wszędzie w internecie widzę zdjęcia, jakoby czczące puszkę z piwem - bo nie rozumiem fenomenu robienia zdjęć puszce piwa. Gdy ktoś doprowadza się do takiego stanu, że nie potrafi zapanować nad własnymi dłońmi, żeby bardziej go nie pogrążały z tym co stukają na klawiaturze - to ja tego, cholera jasna, nie umiem przemilczeć.

Czytam wiadomości, żałosne tak jak nasz rząd, a zaraz po nich dopisek w stylu "sorry, a ś naebaem". Słucham tych wszystkich opowieści o rzyganiu pod siebie, tarzaniu się pod stołem. Wysłuchuje tych planów na wolny czas - trzeźwienie. Ambitne niczym kalarepa. Patrzę na te wszystkie zachlane usta, nie potrafiące porządnie złożyć zdania. Przyglądam się tym nogom, które wiodą ich w tak żałosny sposób. Osiągnięcia mierzone w promilach. Oto powód do dumy i chwały gówniarzy w XXI w. (dopóki mama nie przyłapie)

Trzeba mieć niezłe świerzbnięcie, żeby te wszystkie wyżej wymienione sytuacje bądź styczności uważać za powód do dumy. Nie sztuką jest się urżnąć jak świnia. Każdy człowiek ma usta, do których może naładować w siebie to ohydztwo, krzywiąc przy tym każdy mięsień na twarzy. Tylko po co...

Chwalcie się głośno, kiedy waszą ambicją zamiast trzeźwienia, jest coś bardziej ambitnego. Opowiadajcie o swoich zabawach i niesamowitych przeżyciach, gdy zachowaliście trzeźwość umysłu i świadomość tego co się wokół dzieje. Zamiast opisywać dogłębnie alkohol, który na siebie zwróciliście, opisujcie coś, co ujęło was swoim pięknem. Zamiast liczyć swoje osiągnięcia w promilach - policzcie w kilometrach, spełnionych marzeniach, rekordach życiowych czy w rozwoju własnym. 

Patrzenie na świat zachlanymi oczami prowadzi tylko w jedno miejsce i na pewno nie jest to podium.

| instagram |

Spodobał Ci się post? Zaobserwuj bloga! ->